‘Proficiat, u bent aangenomen,’ de dame van het hogeschoolsecretariaat klonk opgewekt. ‘Welkom aan boord.’ Ik was overdonderd. Nog maar enkele uren daarvoor had ik er gesolliciteerd, op de Artesis Plantijn hogeschool. Er was een halftijdse vacature in de lerarenopleiding lager onderwijs. Terug naar mijn roots, terug naar dat wat ik het allerliefste deed, terug naar […]
‘Dat ik, dat mensen misschien teleurgesteld zullen zijn,’ oppert ze voorzichtig. Ze heeft net mijn boek gelezen als proeflezer. Dat had ik haar gevraagd. Ze is een fantastische vriendin, eerlijk, daar hou ik van. Ik knik. Teleurgesteld? Dat is waar ik ook wel bang voor ben, want dit boek is helemaal iets anders dan het
Soms lijken mensen het te vergeten, dat ook ik kwetsbaar ben. Hoe komt het dat ik niet op het mailtje gereageerd had? Hoe haal ik het in mijn hoofd om een congres te organiseren waar ervaringsdeskundigen €50 moeten betalen? Waarom ga ik niet in op het hulpaanbod van die ene lotgenoot? Waarom communiceer ik zo
Ik hou van de Nederlanders. Ik hou van hun openheid, hun directheid, hun enthousiasme en ondernemingszin. Ik hou van de ramen zonder gordijnen, de zigzaggende fietsers en hun zelfzekere uitspraken waar ik als bescheiden Belg altijd wat om moet lachen. Op een manier voel ik me vaak zelfs een beetje meer met hen verbonden.
Het doek is gevallen over de zaak Jonathan Jacob. Voorlopig althans. Hoofdgeneesheer en toenmalig directeur van het psychiatrisch ziekenhuis in Boechout werden veroordeeld tot 6 maanden gevangenisstraf met uitstel. ‘Ik ben niet alleen teleurgesteld voor mezelf, maar ook voor de mensen in de sector.’ zegt psychiater Geert Dom. Op de trappen van het gerechtsgebouw staan
‘De isoleerkamer is geen behandeling van de angst van de patiënt, het is de behandeling van de angst van de hulpverlener’, schrijft Brenda Froyen, woordvoerder van de patiëntenvereniging VZW Uilenspiegel. ‘En de hulpverleners botsen vandaag op de grenzen van het systeem.’ © Belga Image Op donderdag 25 februari valt de uitspraak rond het al dan
De beste wensen voor 2016 en bovenal een goede gezondheid. Dat wens ik u. Maar wie ben ik. Ik ben niemand. Ik was niemand. Ik was psychiatrisch patiënt. Ik ben drie keer opgenomen in het ‘zottenkot’, met een psychose. Mijn vonnis: ongeneeslijk ziek, levenslange medicatie, weinig kans nog op een job. Van het ene moment
2Maggie De Block. ©BELGA Beste mevrouw de Minister, beste dokter De Block, Hoe gaat het met u? Toch niet ziek, hoop ik, of langdurig ziek. Mocht dat zo zijn, dokter, dan gaat het niet goed met u. Niet alleen omdat u te kampen heeft met uw gezondheid, ook uw financiële situatie is penibel. Met uw
Blog verschenen op www.psychosenet.nl op 9 oktober 2015 Het is geweten. Er heerst een enorm stigma rond psychische ziekten. De laatste tijd is het tij gelukkig wat aan het keren. Meer en meer mensen komen er mee naar buiten dat ze een depressie of een burn-out gehad hebben. Een hele stap vooruit. Rond psychoses is
Panikeert niet elke mens als hij opgesloten wordt voor onbepaalde tijd? In Antwerpen is het proces gestart over Jonathan Jacob, de jongeman die vijf jaar geleden, lijdend aan een psychose, stierf in een politiecel. Wellicht worden tijdens dat proces heel wat partijen gehoord. Jonathan zelf kan niet meer getuigen. De stem van de psychiatrische patiënt