Bio
Ik was 10 jaar toen ik besloot dat ik de wereld kon en ging veranderen. Dat zou ik doen door te schrijven. Samen met mijn buurmeisje richtten we ‘De natuurvriendjes’ op. Een tweemaandelijks krantje met informatie over dieren en tips over hoe we voor de natuur konden zorgen, netjes uitgetypt en met tekeningen verzorgd. We verkochten het voor 20 frank in het dorp. Op het einde van het jaar schonken we 6000 frank aan WWF. De activist in mij was geboren, de schrijver ook.
8 jaar later ging ik Germaanse filologie studeren. De liefde voor taal, voor lezen en schrijven groeide, de angst voor het witte blad ook. Wat kon ik schrijven, wat had ik te vertellen, wie zou me willen lezen? De grote kinderdroom om schrijfster te worden borg ik op. Ik werd leerkracht en daardoor veranderde ik de wereld elke dag. Onderwijs werd en is nog steeds mijn passie. Ik gaf in heel wat verschillende onderwijscontexten les, in onthaalklassen, tweedekansonderwijs, lager onderwijs, de lerarenopleiding.
In 2012, na de geboorte van mijn derde zoon, kreeg ik een kraambedpsychose, een ontzettend bevreemdende ervaring en op een manier een kentering in mijn leven. Plots wist ik waarover schrijven. Mijn eerste boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ verscheen in 2014, een autobiografische roman over die psychose maar vooral ook over mensonterende behandeling. De activist in mij werd weer wakker. Acht jaar lang stond ik op de barricades om te strijden voor patiëntenrechten. Ik sprak op congressen, richtte Psychosenet België op en zetelde 3 jaar in de Hoge Gezondheidsraad. Ik schreef opiniestukken en er volgden nog boeken: ‘Uitgedokterd (2016), Lena (2017) met als terugkerend thema geestelijke gezondheidszorg.
In 2019 verscheen mijn kinderboek PSSST! Het grote weetjes en niet weetjes boek over psychische … euh… je weet wel. Het voelde als ‘thuiskomen’. Mijn know how uit het onderwijs – in 2020 behaalde ik een bijkomend bachelor diploma lager onderwijs – combineren met die uit de geestelijke gezondheidszorg en dat neerpennen in heldere taal. Mocht ik me kinderboekenauteur noemen? Ik besloot dat dat de richting was die ik uit wilde gaan. Met het boek ‘Ben ik dan nu weer normaal?’ (2020) sloot ik mijn activisme in de geestelijk gezondheidszorg af. Ik richtte me op datgene wat me het meest energie geeft: mijn baan als lerarenopleider, mijn drie zonen, mijn man, mijn tuin, de natuur én kinderboeken lezen én schrijven.
In juni 2021 kwam mijn kinderboek ‘Een jaar met Wifi’ uit over de avonturen van onze hond Wifi en van onze drie zonen. In 2022 volgde ‘Wifi en de broers’. De Wifi boeken zijn grappige boeken met korte verhaaltjes die kinderen willen aanzetten tot lezen. En dat doen ze. Sinds het verschijnen van de boeken krijgen we wekelijks fanmail voor onze hond en samen met Wifi ga ik op bezoek in heel wat scholen en bibliotheken. Op de instagrampagina van Wifi (Wifi_en_debroers) kan je onze avonturen volgen.
Ik heb altijd ideeën, ik ben altijd aan het schrijven, iets aan het bedenken, iets aan het plannen. Alleen in mijn tuin, dan valt alles even stil. Daar kom ik tot rust. Ik hou van lekker wroeten in de aarde, zaaien, planten, oogsten. In mijn tuin ben ik weer dat ‘natuurvriendje’ van 10 jaar. Daar maak ik de wereld mooier op mijn eigen vierkante meter. Ik kon niet anders dan ook over die passie een boek schrijven. In maart 2023 verscheen ‘Mild tuinieren’, over hoe je tuin misschien ook een antwoord kan zijn op mentale uitdagingen en ecologische vraagstukken.
Mezelf op één A4tje samenvatten is dus best moeilijk. Ik heb heel veel passies en ik hoop nog heel lang te leven, zeker 88 jaar. Dat is het dubbele van mijn leeftijd nu. Benieuwd hoeveel boeken er nog zullen volgen. Fijn alleszins dat jij een van mijn boeken wilde lezen. Ik vind jou nu al de leukste bezoeker van deze website! Welkom.